portugalski blues

Wtorek, 20 kwietnia 2010 · dodano: 20.04.2010 | Komentarze 5

na początku po płaskim, potem na magurę.
nawet aparat wziąłem, ale jak były ładne kolory to się z wiatrem jechało. podobnie jako i gdy żabant po polach chodził nie chciało mi się zatrzymywać. a potem się przychmurzyło :/ wziąłem bo chciałem trochę kwiatków wyfocić - brakuje mi zdjęć sztandarowych gatunków - ale się okazało że na magurze jeszcze bidna ta wiosna.
jest w tej magurze coś mistycznego, sam nie wiem co. serpentyny czy jak? ani najstromsza, ani najdłuższa, ani najładniejsza, ale w okolicy nigdzie nie spotka się więcej kolarzy jak na trasie na magurę. jakaś mekka, ale coraz gorszy asfalt na samej magurze może to kiedyś zmieni.
podjazd spokojnie - chciałem jadąc lekko zejść poniżej 13min. na ostatnich zakrętach chwilowo popuściłem sercu wodze, stąd max hr. czas 11:30, co jak na spokojną jazdę nie jest źle.
z powrotem na zjeździe zmarzłem okrutnie i o mało nie przejechałem pliszki siwej - jakaś przywieszona była. reszta w dół w miarę spokojnie z chwilowymi mocniejszymi depnięciami.

tak się dodaje relację ;)
a że nie udało mi się sfotografować żywca gruczołowatego to pozostaje inny gatunek:

jednym słowem... © mateo

a dziś również wielkie czerwone słońce. zachód za maślaną górę:

czerwone słońce © mateo

no i tytułowe fado - bo mi siostra polała jeszcze jakieś niby wino fado: